Kendimi önyargılı bulurum, sadece dürüst oluyorum. Sizi biraz tanısam, sizi de önyargılı bulurum. Ama son birkaç gündür görüyorum ki biraz önyargılı olmak ve bunun farkında olmak farklı bir şey, önyargısını sezgi gücü zannedip, bunu bir duygusal zeka ve ya durugörü adletmek apayrı bir şey.. Belki önyargılardan nasiplenmiş olmasam bu kadar tepki göstermezdim. Ama çuvaldız kendisine batınca iğneyi başkasına gerçekten batıramıyor insan. O yüzden lütfen arkadaşınız/iş arkadaşınız/yakınınızla ilgili bir çıkarım yapmadan aşağıda yazdığım maddeleri bir düşünün.
★Instagramda gördüğünüz hayatların iç yüzünü tahmin etmeyi bırakın.
★Dışarıdan gözüktüğü gibi olmayan yegane insan sadece siz olamazsınız. Özel olmanız tümüyle farklı olduğunuz anlamına gelmiyor. Apayrı demografiklerde olsak bile kendimize has zannettiğimiz duygu yoğunluklarını kolaylıkla aynı hassasiyetle deneyimleyebilirz. O yüzden lütfen yorgunluk/umut/öfke/mutluluk/üzüntü/neşe/hayalkırıklığı sadece size has duygularmış, bunların en yoğununu sadece siz yaşayabilirmişsiniz gibi davranmayın. İnsan olduğumuz gerçeği (eğer tekamülde gerçekten insanlık seviyesine evrildiysek) bile bizi duygudaş yapmaya yeter.
★Mizaçlarına bakarak insanların iç dünyasıyla ilgili çıkarımlar yapmayın. Sadece mizaçtan ibaret olsaydık, psikoloji bilimi ruhu değil bedeni incelerdi.
★Önyargınızın duygusal zekanızla en ufak bir alakası yok. Duygusal zeka insanların olaylar karşısındaki duruşlarını gözlemleyerek yapabileceğiniz çıkarımlardır, ama önyargı sadece kendi aklınızı “kutsal”laştırdığınız için aklınıza ilk gelenle karşınızdakini yaftalamanız, yanıldığınızı kabul etmemek için karşınızdakine yapıştırdığınız etiketi bir türlü çıkarmayışınızdır.. O yüzden kimsenin karakteriyle ilgili, ona olan tek bir bakışınızla; sorunlarını nasıl çözdüğünü bile görmeden, çıkarım yapmayın..
★Eğer tasdikli yogacı/meditasyoncu değilseniz, içime böyle doğdu vs. vs. DEMEYİN. Muhtemelen içinize doğan bir şey yok, geçmiş deneyimlerinizden yola çıkarak beyniniz educated guess yapıyor sadece.